تا حالا فکر کرده بودین اگه یه دانشجوی سیاسی بخواد شعر عاشقانه بگه ممکنه چی بگه؟!!...خوب من بهش فکر کردم.فقط یه نکته ی مهم هست: این ترانه صرفا یک ترانه ی عاشقانه س و فقط توش از واژه های سیاسی استفاده شده.مسئولیت هر گونه برداشت غیر علشقانه از این ترانه به عهده ی من نیست.

                                                    شعر سیاسی

باسیاستی که قلبت واسه ما پیاده کرده             از خزانه ی دو چشمات، سهم ما عذاب و درده
روح استبدادی تو دیگه اهل گفتمان نیست        چه ثمر از اون همه بحث؟ همه بی نتیجه باقیست
کار مجلس دل تو تنها تقسیم عذابه                  تویی و این همه عاشق...حال ملتت خرابه
خبر روزنامه اینه:انحلال حزب خنده                سلب آزادی هر کس که به چشمات دل میبنده
واسه حفظ اقتدارت ، عاشقی مسئله سازه         واسه اینه که دل تو پیش هیچ کس نمیبازه
دور مرزای دل تو سد محکم غروره                توی این دیوار حائل هیچ دری نیست، بی عبوره

                                 واسه بیرون اومدن از زیر استعمار تو
                                    سازمان دلای متحدم جواب نداد
                                 دیکتاتور، ارتش زلفات دلمو آتیش زده
                                 پر چم کشور دل پاره شد و رفته به باد

با سیاستی که قلبت واسه ما پیاده کرده               راه سازشی نمونده، لحظه لحظه ی نبرده
روح انقلابی من در تدارک یه جنگه                    حالا تنها راه رستن، آشنا شدن به سنگه
تو که تو کاخ غرورت بی غم و غصه نشستی       با حکومت نظامی راه عاشقاتو بستی
تو که میگفتی که عشقت قسمت ماس از عدالت    پس چی شد که یک نگاهم شد واسه شما جسارت؟
دیگه راه سازشی نیست، حالا وقت انقلابه            وعده های رنگارنگت، حالا میدونم سرابه
واسه حاکمیت عشق، گرچه میدونم که دیره          اما روح نفی سلطه نباید انجا بمیره

                                  واسه بیرون اومدن از زیر استعمار تو
                                      سازمان دلای متحدم جواب نداد
                                   دیکتاتور، ارتش زلفات دلمو آتیش زده
                                  پر چم کشور دل پاره شد و رفته به باد

                                                                                     مهر ????- تهران